ค้นหาคำศัพท์แบบเร่งด่วน


 

  • ความหมายของคำว่า ' กะวะ ๑ '

    กะวะ ๑  หมายถึง น. เครื่องมือจับสัตว์น้ำชนิดหนึ่ง สําหรับรุนกุ้งรุนเคยตามชายฝั่งแม่น้ำ ลําคลอง หรือทะเล รูปคล้ายสวิง มีถุงตาข่ายอย่างตาละเอียดแขวนอยู่ ใช้ไสตามริมฝั่งเพื่อจับกุ้งเล็ก ๆ หรือเคย.

advertisement

 

คำที่ใกล้เคียงกัน

  • กะวะ ๒

    น. ชื่อนกเงือกชนิด Buceros bicornis ในวงศ์ Bucerotidaeโคนปากด้านบนมีลักษณะโหนกคล้ายกล่องขนาดใหญ่ คอสีขาว ปีกสีดําพาดเหลือง ปลายปีกขาว หางสีขาวพาดดํา,กก หรือ กาฮัง ก็เรียก.

  • กะส้มชื่น

    (ถิ่น-พายัพ) น. ต้นว่านน้ำ. (ดู ว่านน้ำที่ ว่าน).

  • กะสัง

    (ถิ่น-อีสาน) น. ต้นมะสัง. (ดู มะสัง).

  • กะส้าหอย

    น. เปลือกซากหอยต่าง ๆ ที่ทับถมกันอยู่ ใช้ทําปูนขาวที่เรียกว่าปูนหอย. (ไกลบ้าน), กะซ้าหอย ก็ว่า.

  • กะหนอกะแหน

    [-หฺนอ-แหฺน] ว. เสียงพูดอย่างน่าเอ็นดูเหมือนเสียงเด็กพูด.

  • กะหน็องกะแหน็ง

    ว. แปร่ง, ไม่ชัด, ฟังไม่ออก, (ใช้แก่การพูด), หน็องแหน็ง หรืออีหน็องอีแหน็ง ก็ว่า.

  • กะหนะ

    น. ทางของต้นจากที่ใช้กรุฝา.

 


พจนานุกรมไทย-ไทย ออนไลน์

จุดประสงค์ของเว็บ เพื่อสนับสนุนการใช้ภาษาไทยให้ถูกต้องตามความหมายของแต่ละคำ ขอบคุณข้อมูลจาก พจนานุกรม ฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. ๒๕๔๒